Wat voor werk doe je bij Sherpa?
Alexandra: ‘Ik ben begeleider. Het contact met de cliënten is waar ik het voor doe. Ik werk al vijftien jaar als flexmedewerker. Ik schrijf me in op diensten die beschikbaar zijn, dus ik heb veel invloed op waar en wanneer ik werk. Ik vind de afwisseling heel leuk. Er is geen dag hetzelfde. Soms is het fijn om vaker op dezelfde plekken te werken. Dat kan ik bij Sherpa gewoon aangeven. Dan ken ik de cliënten al een beetje en weet ik waar alles staat. Maar met twintig jaar ervaring ken ik ondertussen héél veel afdelingen, cliënten en collega’s. Het voelt als een klein dorp. Daarnaast werk ik anderhalve dag per week bij ‘Bij Jooz’, de lunchroom van Sherpa. Mijn horecahart kwam toch weer boven!’
Hoe kwam je op je 34e bij Sherpa terecht?
‘Het was nooit mijn ambitie om lang in de horeca te werken, maar ineens was ik tien jaar verder. Toen wilde ik echt een overstap maken. De zorg heeft me altijd getrokken. Na een open sollicitatie bij Sherpa mocht ik daar een dagje meelopen met een begeleider. Dat werd een dag waarop ik op een eerlijke manier kon zien wat het werk inhield. Het werd niet mooier gemaakt. Ik vond het gelijk geweldig en ben toen intern opgeleid. Het leuke van de opleiding is de diverse groep mensen die vroeg of laat allemaal hebben gekozen voor betekenisvol werk. Van jonge mensen tot vijftigers. Er waren erbij die al een heel werkend leven achter de rug hadden als boer of grafisch vormgever.’

Op welke manier voel jij je gezien bij Sherpa?
‘Collega’s en cliënten zijn altijd blij als ik kom. Dat geeft me een goed gevoel. Ook wordt er door Sherpa met me meegedacht over welke plekken bij me passen en hoe ik daar ingezet kan worden. Toen ik een aantal jaren terug iets heel heftigs meemaakte in mijn privéleven, ben ik enorm gesteund door Sherpa en mijn collega’s. Iedereen was betrokken en lief. Ook het terugkeren op het werk kon in het tempo dat ik aangaf. Dat heeft me erg geholpen. Iedereen was zo blij me weer te zien.’

Waar word je blij van in je werk?
‘Op de eerste plaats van het contact met cliënten. Als iemand heel blij is dat je er bent, dan blijft dat bijzonder. Laatst hield een cliënt het plekje naast zich voor me vrij bij een etentje en schonk hij zorgzaam mijn glas in. Dan smelt ik hoor. En toen vorige maand NLdoet langskwam voor een gezellige vrijwilligersdag, mocht iedereen verkleed komen. Een hele dag in een Spidermanpak werken; wie kan dat nou? Ik dus, haha. Op mijn verjaardag kwam één van de cliënten in haar Assepoesterjurk en deed een verjaardagsdansje voor ons. Na dat soort dagen ga ik heel blij naar huis.’