Waarom heb je ooit gekozen voor het bakkersvak?
Ik wilde van jongs af aan al bakker worden. Maar mijn vader, die zelf ook bakker was, wilde dat niet. Hij en mijn moeder moesten altijd keihard werken. Was er bij andere gezinnen in het weekend tijd voor iets leuks, bij ons niet: mijn vader moest op zondag echt uitrusten. Het is ook wel echt een zwaar beroep. Ik wilde dan ook geen eigen bakkerij zoals m’n vader, maar koos ervoor om bij andere bakkerijen zoals Boheemen en Bolletje in loondienst te gaan.
Hoe zit het met je carrièreswitch?
Mijn vader heeft zijn bakkerij in Bussum verkocht toen hij 60 was. Maar dat stilzitten beviel toch niet zo, dus hij ging helpen bij de Sherpa Bakkerij, die toen nog in Kortenhoef zat. Daar kwam een plekje vrij voor een begeleider. Ik had eigenlijk niet zo’n zin om bij de Sherpa Bakkerij aan de slag te gaan. Ik dacht: als ik eenmaal de overstap maak naar de zorg, kom ik niet meer terug in het bakkersvak. Ik wilde het eerst ervaren en ben twee weken mee gaan lopen. De waardering die ik krijg van de jongens en meisjes (cliënten, red.) is waar ik het voor doe. Die knuffel die je krijgt, die lach op het gezicht… Dat knuffelen moest ik trouwens wel echt aan wennen, dat was voor mij helemaal niet zo gewoon.
Ben je blij met je overstap naar Sherpa?
Toen ik hier startte, zei een collega tegen me dat ik een heel ander mens zou worden. En dat klopt. Vroeger was ik heel gestresst, dat is door de andere soort werkdruk hier veel minder geworden. Mijn zoon zegt ook dat ik ben veranderd, dat ik veel aardiger ben geworden. Ik moest wel salaris inleveren toen ik van bakker begeleider werd. Daar staat tegenover dat ik geen nacht- of weekenddiensten meer heb. Toen ik bij Sherpa aan de slag ging was ook net mijn zoon geboren. Ik kreeg de mogelijkheid een dag minder te gaan werken en heb erg genoten van mijn wekelijkse vrije dag met hem. Dat had niet gekund als ik nog gewoon bakker was geweest.
Welke opleiding heb je gedaan?
Als je vroeger niet kon leren, dan ging je maar naar de bakkersschool. Toch heb ik een paar jaar geleden de opleiding niveau 4 (persoonlijk begeleider/begeleider C via de diplomaroute red.) afgerond. Daarvoor had ik al wel iets van 15 certificaten gehaald. Ik wil namelijk wel alles leren wat ik nodig heb om m’n werk goed te doen. Op een gegeven moment had ik dat zorgdiploma echt nodig, dat vond Sherpa ook. Toen heb ik bij Sherpa mijn diploma kunnen halen. Ik ben daar goed bij geholpen.
Waar word jij nou gelukkig van in je werk?
Ook toen ik nog bij Bolletje en andere bakkerijen werkte, werden stagiaires al naar mij verwezen. Ik heb het altijd leuk gevonden om mensen te begeleiden. Ik heb veel waardering voor een cliënt met een spasme waardoor haar arm niet mee doet. Zij maakt koekjes. Niet met de spuit, want dat gaat niet, maar met de ijsknijper. Dat doet ze zo goed, dat ik nooit koekjes hoef te maken! Wij zoeken altijd naar een manier om de cliënt het beste in zichzelf naar boven te laten halen. Dat ze trots kunnen zijn op wat ze hebben gemaakt. Daardoor is dit de mooiste baan die je als bakker kunt hebben. Dit gaat zoveel verder dan gewoon een broodje bakken.